ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η Γαλλική Οδός συνδέει την Piata Unirii με την Calea Victoriei. Εμφανίζεται σε έγγραφα από το 1649, όταν ήταν γνωστή ως Οδός Curții. Με την πάροδο του χρόνου το όνομα ποικίλλει - το ένα μέρος της ήταν "Podul cel Mare din Curtea Veche" (1763), "Podul Curtea Veche" (1804) και "Uliţa Curții Vechi" (1854), το άλλο - "Uliţa cea Domnească" το 1690 ή "Οδός Işlicarilor & Boiangiilor" το 1804. Υπό τον Constantin Brâncoveanu, η οδός έχει το μήκος που την γνωρίζουμε σήμερα. Το γαλλικό όνομα προέρχεται από την εποχή που ο Γάλλος πρόξενος διέμενε σε αυτήν. Η οδός ονομαζόταν επίσης Carol μέχρι το 1947 και στη συνέχεια στις 30 Δεκεμβρίου. Μετά την επανάσταση του 1989, έγινε Iuliu Maniu και από το 2007, όταν μια λεωφόρος πήρε το όνομά της από τον πολιτικό, έγινε ξανά Γαλλική Οδός. Είναι ένας από τους πρώτους φωτισμένους και πλακόστρωτους δρόμους της πόλης, αλλά και αυτός που έμεινε στην ιστορία ως το μέρος όπου ξεκίνησε η μεγάλη πυρκαγιά του 1847, όταν εξαφανίστηκαν πάνω από 2000 κτίρια. Η πυρκαγιά ξέσπασε χάρη στον γιο ενός στολνικού (τοπικού γραμματέα) που έπαιζε πυροβολώντας το όπλο του πατέρα του στην αχυρένια σοφίτα. Σε αυτόν τον ιστορικό δρόμο, στον αριθμό 58, το 1938, λειτουργούσαν ο Σρεμς Μπροντέριε, υφάντρας, και ο Κάρμαν Α΄ - Κάρολος, οδοντίατρος (φαίνεται ότι ο Λεβ Τολστόι έζησε στον αριθμό 12 το 1854 όταν συνόδευε τα ρωσικά στρατεύματα στη Βλαχία). Σήμερα, στον αριθμό 58, υπάρχει ένα κομψό κτίριο με ψηλά φύλλα γυαλιού και κιγκλιδώματα από σφυρήλατο σίδερο που διακόπτουν ρυθμικά την πρόσοψη. οδοντώσεις, κοντές ημικίονες και άλλα φυτικά και γεωμετρικά στοιχεία το συμπληρώνουν. Το κτίριο διαθέτει δύο εμπορικούς χώρους στο ισόγειο και 14 διαμερίσματα στους επάνω ορόφους, με εμβαδόν μεταξύ 38-113 τ.μ. Η σοφίτα (384 τ.μ.) και το κελάρι (211 τ.μ.) συμπληρώνουν γενναιόδωρα τις επιφάνειες. Η πρόσβαση επιτρέπεται από τέσσερις διαφορετικές σκάλες που οδηγούν στην εσωτερική αυλή. Μόνο ένα διαμέρισμα ενοικιάζεται αυτήν τη στιγμή, καθώς το κτίριο χρειάζεται επισκευές και ανακαινίσεις. Οι αρχικές γωνιακές σόμπες, τα πάνελ στις οροφές και οι διπλές πόρτες με γυάλινα παράθυρα είναι τα μόνα που εξακολουθούν να παλεύουν με το ξεθώριασμα σήμερα, διατηρώντας πεισματικά το πνεύμα των περασμένων εποχών. Ωστόσο, οι δυνατότητες είναι τεράστιες λαμβάνοντας υπόψη την τοποθεσία ένα λεπτό μακριά από το Manuc Inn. Το κτίριο μπορεί να γίνει boutique/apart-hotel ή διαμερίσματα προς ενοικίαση/μεταπώληση, μετά την ενοποίηση. Φωτογραφία: Tudor Prisecaru
