Omschrijving
Het Palazzo a Positano ligt op een uitstekende locatie om te genieten van de schoonheid van Positano en de diensten die de “parel van de kust” biedt. Het ligt vlakbij het centrum (te voet bereikbaar in ongeveer 10 minuten), maar tegelijkertijd ver weg van de toeristische drukte. Het prachtige barokke paleis is ingedeeld in het klassieke 17e-eeuwse ontwerp en heeft vier verdiepingen. Een centrale trap daalt af van het “nobele” instapniveau naar de Relaxruimte (niveau -1) of naar de suites en kamers op de bovenste verdiepingen (niveau 1 en 2). De voorgevel kijkt uit op panoramische terrassen en balkons. Twee zijvleugels completeren het terras op de begane grond, waardoor het gebouw een C-vorm krijgt die naar de zee is geprojecteerd en maximale privacy garandeert. Het paleis heeft geen oprit, maar is te bereiken via 190 treden bergopwaarts. Door het pakket "Il San Pietro" te kopen, kunt u aankomen of vertrekken vanaf de eigen aanlegsteiger van het hotel. Il Palazzo is verdeeld over 5 verdiepingen, waarvan 4 woonlagen en 1 voor servicedoeleinden. Een schaduwrijke tuin met citroen-, sinaasappel- en grapefruitbomen strekt zich uit langs het hoogste niveau. Op de benedenverdieping bevindt zich een ontspanningsruimte met onder meer een zwembad met zwemstroom, een massageruimte in de oude Palatijnse kapel, een stoombad en een sauna, en een panoramisch terras met ligbedden en een jacuzzi versierd met majolica-tegels. De “edele” verdieping met de hoofdingang is rijk aan architectonische details en komt uit op een prachtig panoramisch terras ingericht met ligstoelen en een grote tafel om buiten te eten. GESCHIEDENIS Het jaartal 1716 staat in steen gehouwen bij de ingang van het Palazzo in Positano, het jaar waarin het paleis de residentie van een bisschop werd. De oprichting ervan dateert uit de tweede helft van de 17e eeuw en het oorspronkelijke project hield perfect rekening met de esthetische canons van die tijd, zowel binnen als buiten. De geschiedenis als religieuze residentie wordt opgeroepen door de spirituele stijl van de structuur en het meubilair, evenals door talrijke gedetailleerde schilderijen van de slag bij Lepanto, de trots van de Heilige Liga. De kostbare interieurs (rijk aan stucwerk, gewelven, marmer, gelakte deuren en andere ornamenten) en vooral de elegante gevel met uitzicht op Positano met beelden, loggia en panoramische terrassen en balkons doen denken aan de barokstijl uit die tijd. Tegenwoordig geven deze kenmerken het een sterk en onderscheidend karakter in de stad, net als de opvallende rode kleur van Pompeii, die in de 18e eeuw enorm in zwang was. Het paleis ligt in de wijk Li Parlati van Positano, waar talloze andere weelderige villa's werden gebouwd, waardoor de lokale bevolking deze zone 'de weg van de langhuizen' noemde vanwege de grote paleizen die opvielen in contrast met de meer gewone huizen uit die tijd. In 1926 kwam Eduard Gillhausen naar Positano om zichzelf te genezen van een zenuwinzinking die hij na de Eerste Wereldoorlog had opgelopen. Als Duitser uit Hattingen en exponent van de kunst- en designschool Bauhaus arriveerde hij met zijn geliefde Hedwig om een nieuw leven te beginnen. Ze leken vooral 's nachts naar buiten te komen; er wordt gezegd dat hij pas vanaf zonsondergang kon worden ontmoet, waarschijnlijk in verband met zijn studie astronomie en een passie voor sterrenkijken). DonEduardo, zoals de lokale bevolking hem noemde, vestigde zich in het Palazzo, verliefd op het prachtige uitzicht, de rust van de plaats en op Eva-Maria (intussen was ook zij van naam veranderd). Samen zouden ze grote iconen van de twintigste-eeuwse cultuur ontvangen, zoals Pablo Picasso, JohnSteinbeck, Alberto Moravia en vele anderen. In 2003 ging het paleis over naar nieuwe eigenaren die in de loop van vier jaar het bouwwerk aan een vakkundige restauratie onderwierpen en de villa in zijn oorspronkelijke pracht terugbrachten.
