Omschrijving
Een residentie waarvan de geschiedenis decennialang in de schaduw bleef, als een juweel verborgen in de plooien van het landschap van het meer. Aan de prestigieuze boulevard van Pallanza – onder de lokale bevolking bekend als "de laan met oude tuinen" – ligt een villa waarvan de geschiedenis lange tijd slechts bekend was bij een kleine kring van mensen. Het was de thuisbasis van de elite van Piëmonte, verbonden met vooraanstaande namen uit de Italiaanse architectuur, landschapsarchitectuur en industriële kunst, en was een van de meest discrete privélandgoederen aan het Lago Maggiore. Vandaag de dag, meer dan een eeuw na de oprichting, begint het zijn verhaal met gratie en waardigheid. Aan het begin van de 20e eeuw (circa 1900-1905) koos advocaat Antonio Casanova deze locatie aan de oever van Pallanza bewust. Hij verwierf grond die voorheen eigendom was van Enrico Rovelli, een van Verbania's belangrijkste landschapsarchitecten. Rovelli schreef zijn regionale geschiedenis met zijn collecties camelia's en zeldzame planten, die een soort "groene kaart" van de oever van het meer vormden. Op dit terrein bouwde Casanova een elegante villa met eclectische architectuur, Toscaanse en Corinthische pilasters, strikte symmetrie en een verhoogde gevel gericht op het meer. Vanaf het begin werd de residentie opgevat als een harmonieuze eenheid van architectuur en landschap – de ziel en het bepalende principe. Halverwege de 20e eeuw kreeg de villa een nieuwe dimensie: verfijnd, cultureel, bijna museumachtig. In 1952 werd de tuin het onderwerp van een project van Piero Portaluppi, een van Italië's meest gerespecteerde architecten van de eeuw, wiens werk de architectonische identiteit van de Milanese elite vormgaf. De archieven van de Portaluppi Foundation vermelden: "Giardino di Villa Casanova Scotti, Verbania, 1952." Portaluppi transformeerde de tuin tot een zorgvuldig georkestreerde ruimte: diagonalen getrokken door eeuwenoude bomen, licht dat filterde onder magnolia's en zichtlijnen die het oog naar het water leidden. Dit was niet zomaar landschapsarchitectuur – het was ruimtelijke richting. De tuin werd de tweede gevel van de villa, haar verfijnde spiegel. Ondertussen, slechts een paar kilometer verderop, ontvouwde zich een van de belangrijkste industriële verhalen van Italië. In 1919 opende Alfonso Bialetti een aluminiumwerkplaats in Crusinallo. Tien jaar later, in 1933, creëerde hij de Moka Express – het iconische achthoekige koffiezetapparaat dat Italië wereldwijd marktleider maakte op het gebied van huishoudelijk design. Het was het eerste apparaat waarmee mensen thuis "koffie van barkwaliteit" konden zetten en werd een van de belangrijkste iconen van industrieel design uit de 20e eeuw, nu tentoongesteld in het MoMA en de Triënnale van Milaan. Na de oorlog zette zijn zoon Renato Bialetti de erfenis voort – een levendige vertegenwoordiger van een nieuw tijdperk van Italiaans ondernemerschap. Hij introduceerde de eerste buitenreclameborden in de regio, gewijd aan een huishoudelijk product – een gedurfde, baanbrekende en volstrekt ongekende stap in die tijd. Dit marketingexperiment ging de geschiedenis in als een van de eerste voorbeelden van straatreclame in de huishoudelijke apparatenindustrie, en het merk Bialetti werd een wereldwijd symbool van Italiaanse vindingrijkheid. In regionale landschapsbeschermingsdocumenten staat de naam Bialetti naast Casanova-Scotti, wat de villa markeert als een historisch belangrijke residentie. Zo wordt het landgoed onderdeel van het erfgoed van het merk – bekend van Milaan tot New York. Hier, aan de oever van het meer, kruisen drie grote lijnen van de Italiaanse identiteit elkaar: de intellectuele verfijning van Antonio Casanova, de culturele expressiviteit van Portaluppi en het industriële genie van de familie Bialetti. Tegenwoordig is de villa veel meer dan een elegante residentie met een privé-darsena voor een jacht. Ze maakt deel uit van een officieel erkend historisch ensemble, vermeld in regionale landschapsdocumenten als "een van de belangrijkste landgoederen aan de kustlijn van Suna-Pallanza". Een huis met een Portaluppi-tuin. Een huis geworteld in Rovelli's landschapstraditie. Een huis gegrift in de geschiedenis van wereldwijd design. Een huis waar drie eeuwen hun sporen hebben nagelaten, als kunstenaars die op één doek schilderen. Zulke residenties kunnen niet opnieuw worden gecreëerd. Ze kunnen alleen worden vastgehouden, beschermd – en verweven met iemands nalatenschap. Een architectonisch en landschappelijk landgoed van wereldklasse Naast zijn historische betekenis is de residentie een van de grootste privécomplexen aan het Lago Maggiore. Bebouwde oppervlakte: meer dan 1.826 m² Privéterrein: meer dan 24.000 m² aan aangelegde tuinen, parkland en bosgebieden. Het landgoed omvat zeven afzonderlijke gebouwen, waaronder: • de hoofdvilla, met twee bovenverdiepingen, een mansarde, een zolder en een aanzienlijke benedenverdieping (technische ruimtes, taverna, wijnkelders, wasruimte); • het poortgebouw bij de hoofdingang; • de tuinmanswoning, een charmante vrijstaande villa dieper in het park gelegen; • een historische serre met glazen wanden; • een gebouw voor kantoren en garages; • service- en hulpfaciliteiten. De hoofdgevel is op het zuiden gericht, uitgevoerd in strikte symmetrie, slechts verzacht door een terrasvormige vleugel. De grote salons op de begane grond zijn met elkaar verbonden door brede deuropeningen en komen uit op een prachtig terras met uitzicht op het meer, vanwaar een dubbele trap afdaalt naar het park. Het terrein herbergt een eeuwenoud botanisch park met azalea's, rododendrons, camelia's, magnolia's en eeuwenoude esdoorns. Een privé-ondergrondse doorgang verbindt de hoofdtuin met het park aan het water en de grote darsena, en biedt directe en veilige toegang tot het meer – een voorrecht dat slechts weinig landgoederen aan het Lago Maggiore genieten. Tennisbanen, zwembaden, restaurants, boetieks en medische en sportfaciliteiten bevinden zich allemaal op loopafstand, wat een zeldzame combinatie van privacy en gemak biedt. Disclaimer: De informatie is louter indicatief en kan op geen enkele wijze worden toegeschreven aan een contractuele verplichting. Alle gegevens worden gecontroleerd voordat er enige vorm van compromis wordt aangegaan. Energieprestatiecertificaat (APE) niet beschikbaar, bij de akte gevoegd.