Açıklamalar
Zamanın alışılagelmiş inşaat yöntemlerinin dışında öne çıkan bir binalar topluluğu; bu, usta duvarcı Riehmer'in 19. yüzyılın sonlarında büyük bir başarıyla hayata geçirdiği fikriydi. Çünkü sanayileşme döneminde Berlin, iç avlulu dar arka binalarla karakterize ediliyordu. Riehmer, tamamen sofistike yaşam kalitesi ruhuyla bu plandan vazgeçti ve bunun yerine 18 ev arasında özel bir cadde ve cömert bahçe alanları yarattı. Böylece şehrin ortasında sessiz, yeşil bir cennet yarattı. Avlu bahçesinin peyzaj planlama tasarımı, çeşitli kullanımları öngörüyor: Çeşitli bitkilendirmelerle bütünleştirilen huzur adalarının yanı sıra, yaşlı ağaçların altında toplantı alanları, doğal oyun alanları ve boules alanı da bulunacak. Yüzen ahşap banklar, doğal taşlar ve heykeller gibi bahçe unsurları, yollar ve yataklarla uyumlu bir şekilde birbirini tamamlıyor.Riehmer's Hofgarten, çok merkezi bir konuma sahiptir ve Kreuzberg'in ortasında iyi bağlantılara sahiptir. Çeşitli olanaklarıyla büyük şehrin canlılığından hoşlanan ve aynı zamanda kentsel dinlenmenin huzur ve sessizliğini kaçırmak istemeyen insanlar için ideal bir başlangıç noktasıdır. Berlin'in başka hiçbir bölgesi, çok çeşitli yaşam tarzlarından gündelik, hoşgörülü ve açık bir topluluğun ortaya çıktığı Kreuzberg kadar çok kültürlüdür. Burada zıtlıklar bir zenginlik olarak görülüyor ve çeşitlilik geliştiriliyor; bu, özellikle dünyanın dört bir yanından gelen mutfaklarla gastronomide, renkli haftalık pazarlarda ve canlı sokak sahnesinde açıkça görülüyor. Kahvehanenin yanında küçük bir kırtasiye var, şık reklam ajansının yanında Türk manavı var ve arka bahçede küçük varyete tiyatrosu var; Kreuzberg'i bu kadar sevimli kılan da bu renkli karışım. Hayata karşı bu özel tutum, Landwehr Kanalı'nın kıyılarının yanı sıra çok sayıda park ve yeşil alanla tamamlanıyor ve çeşitli sanat ve kültürel olanaklarla tamamlanıyor.Riehmer Hofgarten'in restorasyonu sırasında, anıt konservatörleri ve restoratörler en küçüğüne kadar izini sürdüler. inşaat döneminin detay unsurları. Pek çok soru ortaya çıktı: Duvarlar nasıl kaplandı ve ahşap unsurlar hangi renklere boyandı? Astarın izleri neredeydi? Sıva elemanlarının rengi nasıl koordine edildi? Akla gelebilecek tüm ipuçları takip edildi ve hatta bazen duvar kağıdı parçaları olarak süpürgeliklerin arkasına bile saklandılar. Marangozlar, boyacılar ve çilingirler detaylar üzerinde titizlikle çalışmış ve eski ile yeniyi birleştirmişlerdir.
